Brengt dat verdachte afwijkingen aan het licht? Dan volgt een transvaginale echografie. Als de dikte van het baarmoederslijmvlies anders is dan normaal, kan de arts via een biopsie wat weefsel weghalen voor onderzoek.
Je arts kan via je vagina ook naar je baarmoederwand gaan kijken met een kijkertje (scoop). Met zo’n hysteroscopie kan je arts zien of een plek er verdacht uitziet en of er een biopsie of een dilatatie en curettage nodig is. Dilatatie betekent de baarmoedermond verwijden. Een curettage is met een zuigertje een stukje slijmvlies uit de baarmoeder weghalen. Na onderzoek van het weggenomen weefsel kan je arts zeggen of je baarmoederkanker hebt.
Na die diagnose volgen er nog andere onderzoeken om te zien of er mogelijk elders in je lichaam uitzaaiingen te zien zijn en om te weten in welk stadium de ziekte zit. Dat moeten de artsen weten om te bepalen welke behandeling het meest geschikt is. Misschien krijg je dus nog een bloedonderzoek, een radiografie van je longen, een echografie van je buik (lever, nier, urinewegen en lymfeklieren) of scans (CT-scan, MR-scan, PET-CT-scan).
Bij klachten van de blaas of darm kan de arts met een camera lokaal in de blaas (cystoscopie) of in de endeldarm (rectoscopie) gaan kijken.